Inhoudsopgave
Dit artikel bevat alles wat je moet weten over de populairste voedingsmiddelen in Kazachstan. De Kazachse nationale keuken is een eeuwenoude culinaire traditie. Het dagelijkse dieet van de nomaden is uiterst gunstig voor de gezondheid en is een voorbeeld van Kazachse gastvrijheid en variatie.
De overgang van winter naar lente en nog veel meer bepaalt het culinaire menu, de technologieën voor de bereiding ervan (drogen, zouten, stomen, frituren) (drogen, zouten, stomen, frituren). Na een lange winter worden bepaalde voedingsmiddelen speciaal bereid voor de lente en herfst. Lees verder voor meer informatie over deze heerlijke Kazachse gerechten.
Over de Kazachse keuken
Als je aan de Kazachse keuken denkt, denk je als eerste aan vlees. Vleesvoedsel is erg belangrijk in de ontwikkeling van het Kazachse volk. Vanwege de nomadische veehouderij is vlees verantwoordelijk voor 80 procent van het Kazachse menu, terwijl graangewassen de rest voor hun rekening nemen dankzij de goed ontwikkelde landbouw in de zuidelijke regio’s. Kazachen gekookt met schapenvlees en paardenvlees; Rundvlees werd zelden gebruikt omdat de koe niet goed was aangepast aan het nomadische leven. Pluimveevlees wordt ook niet vaak gebruikt. Paardenvlees is het hoofdgerecht omdat het unieke voedingseigenschappen heeft.
Populairste voedingsmiddelen in Kazachstan
1. Kurt
Kurt is een gefermenteerde, geharde kaasbal die emblematisch is voor de nomadische Kazachse keuken. Het is een van de vele gefermenteerde zuivelproducten die Centraal-Aziatische nomaden sinds de middeleeuwen produceren om een ​​duurzame bron van levensonderhoud te creëren.
Voordat het in de zon wordt gedroogd, wordt schapen-, merrie-, koeien-, geiten- of kamelenmelk tot zachte wrongel gezeefd en tot kleine balletjes of schijven gevormd. Dit levert een draagbare, calciumrijke snack op die bestand is tegen meerdere seizoenen en lange reizen.
2. Shubat
Het is een gefermenteerde kamelenmelkdrank. Het is een Turkse drank die populair is in heel Centraal-Azië, vooral in Turkmenistan (chal) en Kazachstan, waar het een belangrijk zomerdrankje is.
Giet verse kamelenmelk en een starter in een leren wijnzak of een keramische pot om het te maken. Het laat een paar dagen fermenteren, waarna de zure melk voorzichtig wordt geroerd totdat deze dik en glad wordt.
3. Kumis
Kumis (ook wel gespeld als koumiss of kumys) is een populaire gefermenteerde merriemelkdrank in Kazachstan. Het heeft de Turkse en Mongoolse nomaden eeuwenlang voorzien van verfrissing en levensonderhoud.
In paardenmelk zit een overvloed aan suiker en lactose. Het heeft een sterk laxerend effect als het vers wordt geconsumeerd, maar het hoge suikergehalte maakt het gemakkelijk te fermenteren. Verse merriemelk werd in vaten bewaard totdat deze verzuurde en koolzuurhoudende alcohol produceerde. Nomaden vervoerden de vloeistof vervolgens in leren zakken, waarbij ze er af en toe op sloegen om de kumi’s in beweging te houden.
Kumis is van oudsher een belangrijke culturele drank geweest voor Centraal-Aziatische nomaden. Aan het begin en einde van elk melkseizoen was het gebruikelijk dat nomaden familie en vrienden uitnodigden voor kumis. Ze wisselden zegeningen en goede wensen uit terwijl ze de eerste en laatste kumis van het seizoen deelden.
Net als Shubat staat Kumis bekend om zijn vele gezondheidsvoordelen. Het is gunstig voor de spijsvertering en het zenuwstelsel en er wordt aangenomen dat het tuberculose voorkomt. Zelfs moeders gaven hun kinderen een versie van Kumis die weinig alcohol bevatte, maar niet alcoholvrij was.
Vroeger was het alcoholgehalte van Kumis hoger, maar moderne versies bevatten slechts ongeveer 2% alcohol. In stedelijke gebieden wordt kumis doorgaans gemaakt met verrijkte koemelk, terwijl in landelijke gebieden nog steeds paardenmelk wordt gebruikt.
4. Shalap
Shalap is een gefermenteerde drank gemaakt van water, zout en yoghurt (qatiq) of kurt. Traditioneel werd gewoon water gebruikt om shalap te maken, maar koolzuurhoudend water wordt vaak gebruikt in moderne bereidingen.
Shalap wordt ook veel geconsumeerd in Kirgizië en Oezbekistan (chalap) (chalob). Het kan af en toe met kruiden worden gemaakt, waardoor het lijkt op een koude soep, hoewel dit ongebruikelijk is. Net als bij Shubat wordt deze populaire en verfrissende zomerdrank beschreven als aangenaam zout, zuur en rokerig. Sommige westerlingen kunnen er in de loop van de tijd de smaak voor krijgen.
5. Tandyr Nan
Tandyr nan is een populaire broodsoort in Kazachstan en andere Centraal-Aziatische landen. Het is in wezen een in de tandyr gebakken Centraal-Aziatische versie van naanbrood (tandoor). Het is bekend onder verschillende namen, waaronder tandir non, tonur non, patyr nan en lepyoshka, afhankelijk van de oorsprong en bereidingswijze.
Tandyr nan, dat ongeveer zo groot is als een bord, wordt gekenmerkt door de opstaande rand en het ingesprongen midden. Het kan puur worden geserveerd, gegarneerd met een gepocheerd ei, of bestrooid met sesam- of nigellazaadjes. Normaal gesproken worden gewone of gezaaide varianten geconsumeerd als ontbijt, terwijl zwaardere varianten worden gecombineerd met salades en vleesgerechten voor lunch en diner. Kazachse restaurants bieden mogelijk damdy nan aan, een kleinere en meer decoratieve versie.
6. Shelpek
Shelpek is een populair Centraal-Aziatisch platbrood in de hele regio. Meel, melk, zure room, boter, zuiveringszout, suiker en zout worden gecombineerd om het deeg te vormen. Het deeg wordt tot balletjes gevormd en in schijven gerold voordat het in hete plantaardige olie goudbruin wordt gebakken.
Op vrijdag, de heiligste dag van de week in de islam, deelt Kazachstan traditioneel zeven of meer shelpeks uit. Ze worden aan vrienden en buren gegeven, achtergelaten in moskeeën of geheiligd door het lezen van de Koran. Talrijke Turkse nationaliteiten observeren deze praktijk van herdenking.
7. Baursak
Baursak (of boorsog) zijn gezwollen, gebakken stukjes Kazachs brood. Het zijn in wezen donuts uit Centraal-Azië, gemaakt met bloem, gist, eieren, margarine, melk, water, suiker, zout en plantaardige olie. Meestal geserveerd met thee en gegeten als dessert met suiker, honing of boter. Ze hebben de vorm van driehoeken of bollen en worden geserveerd met thee.
Hoe heerlijk ze ook lijken, baursak is geen typisch Kazachs gerecht. Het is doorgaans gereserveerd voor speciale evenementen zoals bruiloften en begrafenissen. Volgens de legende stijgt de geur van frituurolie en baursak naar de hemel zodat uw overleden dierbaren er samen met u van kunnen genieten.
8. Manti
Manti is een populair soort knoedel in de Turkse keuken. Het is populair in Centraal-Azië, de zuidelijke Kaukasus, de Balkan en andere regio’s.
Manti variëren in grootte en vorm, afhankelijk van de regio, maar ze worden meestal gemaakt met een gekruid vleesmengsel, meestal gemalen lams- of rundvlees, gewikkeld in dun deeg en gekookt of gestoomd. Ze lijken op het uiterlijk van de Mongoolse buuz, Chinese baozi en jiaozi, Tibetaanse momo en Koreaanse mandu.
De exacte oorsprong van manti is onbekend, maar de meest plausibele theorie is dat deze zijn oorsprong vindt in de gebieden van het Mongoolse rijk. Anderen geloven dat het zijn oorsprong vindt in het Midden-Oosten, terwijl anderen het toeschrijven aan de Oeigoerse bevolking in het noordwesten van China.
Manti wordt in Kazachstan en Kirgizië doorgaans gevuld met lamsgehakt, maar kan ook gevuld worden met rundvlees of paardenvlees. Meestal wordt pompoen of pompoen gecombineerd met gehakt en op smaak gebracht met zwarte peper. Het wordt meestal bestrooid met hete rode peperpoeder en geserveerd met boter, zure room en een uien- of knoflooksaus wanneer het als straatvoedsel wordt verkocht.
9. Plov
Plov (of palau) is de Centraal-Aziatische versie van pilaf, een rijstgerecht gekookt in bouillon of bouillon met onder meer lamsvlees, uien en wortels. Meestal wordt het in een kazan bereid als familiemaaltijd of voor het bedienen van een groot aantal gasten.
10. Kuurdak
Traditioneel Centraal-Aziatisch Kuurdak bestaat uit geroosterd of gebakken vlees, slachtafval, uien, knoflook en aardappelen. Het komt oorspronkelijk uit Kirgizië en wordt in de hele regio op grote schaal geconsumeerd onder verschillende namen, waaronder qyrdaq, gowurdak, qovurdoq en qordaq.
Afhankelijk van de herkomst kan kuurdak worden bereid met verschillende soorten vlees. In Kirgizië wordt het doorgaans bereid met lams- of rundvlees, terwijl in Kazachstan doorgaans slachtafval van schapen, zoals lever, hart, nieren en longen, wordt gebruikt. Meestal wordt het onmiddellijk bereid nadat het schaap is geslacht.
11. Besbarmak
Het nationale gerecht van Kazachstan is beshbarmak. Het bestaat uit gekookt vlees, dunne pastavellen en een saus gemaakt van uien, runderbouillon, zout en peper. Paard en lam zijn het meest voorkomende vlees, maar rundvlees kan ook worden gebruikt.
Beshbarmak is een van de Kazachse voedingsmiddelen die het belangrijkst is voor hun cultuur. Zelfs de manier waarop het wordt geserveerd wordt geregeld door ritueel (ustukan). Wanneer een dier wordt geslacht ter ere van een gast, worden de verschillende stukken vlees geserveerd op basis van leeftijd, geslacht en sociale status. De ouderen en vooraanstaande gasten krijgen altijd de mooiste stukken vlees voorgeschoteld.
Het dijbeen (jambash) wordt bijvoorbeeld aan de oudste mannen gegeven, terwijl het staartbeen aan de oudste en meest gerespecteerde vrouwen (kuiruk of kuymulchak) wordt gegeven. De huisvrouw bewaart de kleinere botten voor haar schoondochter. Kinderen krijgen de ruggengraat van het dier, terwijl adolescenten de benen en schouders van het dier ontvangen (omurtka).
Een van de beste delen van het dier, de kop (bash), wordt aan de eregast of het oudste of jongste mannetje gegeven om af te knippen en aan anderen uit te delen. Volgens de traditie zijn ook andere delen van dieren, zoals de scheenbenen, het dijbeen en de ribben, verdeeld.
Beshbarmak is het nationale gerecht van Kazachstan en Kirgizië, maar ook een regionale favoriet. Het is ook bekend als khorkhog, naryn, turama, dograma en tullama. Beshbarmak betekent letterlijk ‘vijf vingers’, verwijzend naar het feit dat nomadische mensen het gerecht met hun handen aten.
12. Kazy
Kazy (of qazi) is een paardenvleesworst die populair is in Centraal-Aziatische landen, waaronder Kazachstan, Kirgizië en Oezbekistan. Traditioneel wordt het gemaakt van het vlees en het vet van de ribben van een wezen.
Om de ribben van het paard te bereiden, worden ze enkele uren met het vlees eraan vastgehangen. Het vlees wordt gekruid met knoflook, peper en zout voordat het in de gereinigde en gezouten darmen van het dier wordt gestopt. De worsten worden vervolgens enkele uren gerookt of een week lang in direct zonlicht en wind gedroogd.
Voor het serveren wordt Kazy gekookt en in dunne plakjes gesneden. Het kan koud worden geserveerd als aperitief of gemengd met andere Kazachse gerechten zoals beshbarabak.
