Spis treści
W tym artykule znajdziesz wszystko, co musisz wiedzieć o najpopularniejszych potrawach w Kazachstanie. Kuchnia narodowa Kazachstanu to wielowiekowa tradycja kulinarna. Codzienna dieta nomadów jest niezwykle korzystna dla zdrowia i jest przykładem kazachskiej gościnności i różnorodności.
Przejście z zimy na wiosnę i wiele więcej determinuje menu kulinarne, technologie jego przygotowania (suszenie, solenie, gotowanie na parze, smażenie) (suszenie, solenie, gotowanie na parze, smażenie). Po długiej zimie niektóre potrawy są przygotowywane specjalnie na wiosnę i jesień. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tych pysznych kazachskich potrawach.
O kuchni kazachskiej
Myśląc o kuchni kazachskiej, pierwszą rzeczą, która przychodzi na myśl, jest mięso. Pożywienie mięsne jest bardzo ważne w rozwoju narodu kazachskiego. Ze względu na koczowniczą hodowlę zwierząt mięso stanowi 80 procent kazachskiego menu, resztę stanowią zboża ze względu na dobrze rozwinięte rolnictwo w południowych regionach. Kazachowie gotowani z baraniną i koniną; Rzadko używano wołowiny, ponieważ krowa nie była dobrze przystosowana do życia koczowniczego. Mięso drobiowe jest również rzadko używane. Mięso końskie stanowi danie główne ze względu na wyjątkowe właściwości odżywcze.
Najpopularniejsze potrawy w Kazachstanie
1. Kurt
Kurt to sfermentowana, utwardzana kulka serowa, która jest symbolem koczowniczej kuchni kazachskiej. Jest to jeden z wielu fermentowanych produktów mlecznych, które koczownicy z Azji Środkowej produkują od średniowiecza, aby stworzyć trwałe źródło pożywienia.
Przed suszeniem na słońcu mleko owcze, klaczy, krowie, kozie lub wielbłądzie jest odcedzane na miękki twaróg i formowany w małe kulki lub krążki. W ten sposób powstaje przenośna przekąska o wysokiej zawartości wapnia, która wytrzyma wiele pór roku i długie podróże.
2. Szubat
Jest to napój ze sfermentowanego mleka wielbłądziego. To turecki napój popularny w całej Azji Środkowej, szczególnie w Turkmenistanie (chal) i Kazachstanie, gdzie jest podstawowym letnim napojem.
Aby to zrobić, wlej świeże mleko wielbłądzie i starter do skórzanej torby na wino lub ceramicznego słoika. Pozostawia się do fermentacji na kilka dni, po czym zsiadłe mleko delikatnie miesza się, aż stanie się gęste i gładkie.
3. Kumis
Kumis (pisany również jako koumiss lub kumys) to popularny w Kazachstanie napój ze sfermentowanego mleka klaczy. Przez niezliczone wieki zapewniał nomadom tureckim i mongolskim orzeźwienie i pożywienie.
W mleku klaczy jest mnóstwo cukru i laktozy. Spożywany na świeżo ma silne działanie przeczyszczające, ale wysoka zawartość cukru ułatwia fermentację. Świeże mleko klaczy przechowywano w kadziach do czasu zakwaszenia i wytworzenia alkoholu gazowanego. Nomadowie transportowali następnie płyn w skórzanych torbach, od czasu do czasu uderzając go, aby utrzymać kumi w ruchu.
Kumis był historycznie ważnym napojem kulturowym dla nomadów z Azji Środkowej. Na początku i na końcu każdego sezonu doju koczownicy mieli zwyczaj zapraszać rodzinę i przyjaciół na kumis. Wymienili błogosławieństwa i życzenia, dzieląc się pierwszym i ostatnim kumisem sezonu.
Podobnie jak shubat, kumis jest dobrze znany ze swoich wielu korzyści zdrowotnych. Korzystnie wpływa na układ trawienny i nerwowy, a także uważa się, że zapobiega gruźlicy. Nawet matki podawały swoim dzieciom wersję kumi o niskiej zawartości alkoholu, ale nie bez alkoholu.
Zawartość alkoholu w kumisie była kiedyś wyższa, ale współczesne wersje zawierają tylko około 2% alkoholu. Na obszarach miejskich kumis jest zwykle wytwarzany ze wzbogaconego mleka krowiego, podczas gdy na obszarach wiejskich nadal używa się mleka klaczy.
4. Szalap
Shalap to sfermentowany napój sporządzony z wody, soli i jogurtu (qatiq) lub kurtu. Tradycyjnie do przygotowania shalapu używano zwykłej wody, ale w nowoczesnych preparatach często używa się wody gazowanej.
Shalap jest również powszechnie spożywany w Kirgistanie i Uzbekistanie (chalap) (chalob). Czasami można go przygotować z ziołami, nadając mu wygląd zimnej zupy, chociaż jest to rzadkie. Podobnie jak shubat, ten popularny i orzeźwiający letni napój jest opisywany jako przyjemnie słony, kwaśny i dymny. Niektórzy ludzie z Zachodu mogą z czasem polubić to danie.
5. Tandyr Nan
Tandyr nan to popularny rodzaj chleba w Kazachstanie i innych krajach Azji Środkowej. Zasadniczo jest to pieczona w tandyrze środkowoazjatycka wersja chleba naan (tandoor). Jest znany pod różnymi nazwami, w tym tandir non, tonur non, patyr nan i lepyoshka, w zależności od pochodzenia i metody przygotowania.
Tandyr nan, który jest mniej więcej wielkości talerza obiadowego, charakteryzuje się podwyższonym brzegiem i wciętym środkiem. Można podawać na gładko, posypane jajkiem w koszulce lub posypane nasionami sezamu lub czarnuszki. Zazwyczaj na śniadanie spożywa się odmiany zwykłe lub z nasionami, natomiast odmiany cięższe łączy się z sałatkami i daniami mięsnymi na lunch i kolację. Kazachskie restauracje mogą oferować damdy nan, mniejszą i bardziej dekoracyjną wersję.
6. Shelpek
Shelpek to popularny w całym regionie środkowoazjatycki placek. Mąkę, mleko, śmietanę, masło, sodę oczyszczoną, cukier i sól łączy się, aby wyrobić ciasto. Z ciasta formuje się kulki i wałkuje je na krążki, a następnie smaży na gorącym oleju roślinnym na złoty kolor.
W piątki, najświętszy dzień tygodnia w islamie, Kazachstan tradycyjnie rozdaje siedem lub więcej shelpeków. Rozdaje się je przyjaciołom i sąsiadom, pozostawia w meczetach lub uświęca poprzez czytanie Koranu. Wiele narodowości tureckich przestrzega tej praktyki upamiętniania.
7. Baursak
Baursak (lub boorsog) to puszyste, smażone kawałki kazachskiego chleba. Są to zasadniczo pączki z Azji Środkowej przyrządzane z mąki, drożdży, jajek, margaryny, mleka, wody, cukru, soli i oleju roślinnego. Zwykle podawane z herbatą i spożywane jako deser z cukrem, miodem lub masłem, mają kształt trójkątów lub kul i podawane są z herbatą.
Choć wyglądają smakowicie, baursak nie jest typowym daniem kazachskim. Zwykle jest zarezerwowany na specjalne okazje, takie jak śluby i pogrzeby. Według legendy aromat oleju do smażenia i baursaka unosi się w niebiosa, aby Twoi zmarli bliscy mogli cieszyć się nimi razem z Tobą.
8. Manti
Manti to popularny rodzaj klusek w kuchni tureckiej. Jest lubiany w Azji Środkowej, na Kaukazie Południowym, na Bałkanach i w innych regionach.
Manti różnią się wielkością i kształtem w zależności od regionu, ale zazwyczaj wytwarza się je z mieszanki mięs z przyprawami, zazwyczaj mielonej jagnięciny lub wołowiny, zawijanej w cienkie ciasto i gotowanej lub gotowanej na parze. Przypominają wyglądem mongolskie buuz, chińskie baozi i jiaozi, tybetańskie Momo i koreańskie mandu.
Dokładne pochodzenie manti nie jest znane, ale najbardziej prawdopodobną teorią jest to, że powstało ono na terytoriach imperium mongolskiego. Inni uważają, że pochodzi z Bliskiego Wschodu, podczas gdy inni przypisują go narodowi ujgurskiemu z północno-zachodnich Chin.
W Kazachstanie i Kirgistanie Manti jest zazwyczaj nadziewane mieloną jagnięciną, ale można je również nadziewać wołowiną lub koniną. Zazwyczaj dynię lub dynię łączy się z mięsem mielonym i doprawia czarnym pieprzem. Zwykle posypuje się go ostrą czerwoną papryką w proszku i podaje z masłem, kwaśną śmietaną i sosem cebulowym lub czosnkowym, jeśli jest sprzedawany jako jedzenie uliczne.
9. Płow
Plov (lub palau) to środkowoazjatycka wersja pilawu, dania z ryżu gotowanego na bulionie lub bulionie, między innymi z jagnięciną, cebulą i marchewką. Zazwyczaj przygotowywany jest w kazaniu jako posiłek rodzinny lub podczas serwowania dużej liczby gości.
10. Kuurdak
Tradycyjny środkowoazjatycki kuurdak składa się z pieczonego lub smażonego mięsa, podrobów, cebuli, czosnku i ziemniaków. Pochodzi z Kirgistanu i jest powszechnie spożywany w całym regionie pod różnymi nazwami, w tym qyrdaq, gowurdak, qovurdoq i qordaq.
W zależności od pochodzenia kuurdak można przygotowywać z różnymi rodzajami mięs. W Kirgistanie zwykle przygotowuje się go z jagnięciną lub wołowiną, podczas gdy w Kazachstanie zwykle używa się podrobów owczych, takich jak wątroba, serce, nerki i płuca. Zazwyczaj przygotowuje się go bezpośrednio po uboju owiec.
11. Beszbarmak
Narodową potrawą Kazachstanu jest beszbarmak. Składa się z gotowanego mięsa, cienkich płatów makaronu i sosu z cebuli, bulionu wołowego, soli i pieprzu. Najpopularniejszymi mięsami są koń i jagnięcina, ale można również użyć wołowiny.
Beszbarmak to jedno z dań kuchni kazachskiej, które jest najważniejsze dla ich kultury. Nawet sposób podania reguluje rytuał (ustukan). Kiedy zwierzę jest zabijane na cześć gościa, podaje się różne kawałki mięsa w zależności od wieku, płci i pozycji społecznej. Starszym i znamienitym gościom zawsze serwujemy najlepsze kawałki mięsa.
Na przykład kość udowa (jambash) jest oddawana najstarszym mężczyznom, natomiast kość ogonowa – najstarszym i najbardziej szanowanym kobietom (kuiruk lub kuymulchak). Gospodyni domowa rezerwuje mniejsze kości dla swojej synowej. Dzieci otrzymują kręgosłup zwierzęcia, a młodzież nogi i ramiona zwierzęcia (omurtka).
Jedna z najlepszych części zwierzęcia, głowa (bash), jest przekazywana gościowi honorowemu lub najstarszemu lub najmłodszemu samcowi w celu odcięcia i rozdania innym. Zgodnie z tradycją dzielone są również inne części zwierząt, takie jak kości piszczelowe, kość udowa i żebra.
Beszbarmak to danie narodowe Kazachstanu i Kirgistanu, a także przysmak regionalny. Znany jest również jako khorkhog, naryn, turama, dograma i tullama. Beszbarmak dosłownie tłumaczy się jako „pięć palców”, co nawiązuje do faktu, że koczowniczy ludzie jedli to danie rękami.
12. Kazy
Kazy (lub qazi) to kiełbasa z mięsa końskiego popularna w krajach Azji Środkowej, w tym w Kazachstanie, Kirgistanie i Uzbekistanie. Tradycyjnie wytwarza się go z mięsa i tłuszczu z żeber danego stworzenia.
Żeberka końskie wiesza się na kilka godzin z wciąż przyczepionym mięsem w celu ich przygotowania. Mięso przyprawia się czosnkiem, pieprzem i solą, a następnie wpycha do oczyszczonych i solonych jelit zwierzęcia. Kiełbasy są następnie wędzone przez kilka godzin lub suszone w bezpośrednim świetle słonecznym i wietrze przez tydzień.
Przed podaniem Kazy gotuje się i kroi w cienkie plasterki. Można go podawać na zimno jako przystawkę lub mieszać z innymi daniami kazachskimi, takimi jak beszbarabak.
