Inhoudsopgave
Yunus Emre is een van de beroemdste soefi-religieuze Turkse dichters, die leefde in de derde en veertiende eeuw, en Yunus Emre-poëzie was beroemd in de Turkse taal , in tegenstelling tot wat toen bekend was bij het schrijven van poëzie in het Perzisch of Arabisch.
De pYunus Emre poëzie is nog steeds populair, zo’n 700 jaar na zijn dood schreef hij zijn poëzie op dezelfde manier als hij sprak met mensen in centraal en westelijk Anatolië.
De poëzie van Yunus Emre drukt diepe persoonlijke mystiek, menselijkheid en liefde voor God uit. Hij was een tijdgenoot van Mevlana Jalaluddin Rumi, die zich in dezelfde regio vestigde.
Yunus Emre reisde en gaf les onder de armen op het platteland, zong zijn liedjes in het Turks voor het grote publiek.
Eerste gedicht
Allah doordringt de hele wereld.
Zijn waarheid werd echter aan niemand onthuld.
Je kunt het maar beter in jezelf zoeken.
De andere wereld is uit het zicht.
Hier op aarde moeten we rechtop leven.
Ballingschap is doodsangst, pijn en bacterievuur.
Niemand komt terug als ze eenmaal weg zijn.
Kom op, laten we voor één keer vrienden zijn,
laten we het leven gemakkelijk voor ons maken,
laten we geliefden en geliefden zijn,
de aarde aan niemand overlaten.
Voor jou is wat Yunus zegt duidelijk, wat het
betekent in het oor van je hart:
we moeten hier allemaal het goede leven leiden,
want niemand zal hier blijven wonen.
Yunus Emre Poëzie (tweede gedicht)
Als ik met mijn gezicht over de grond wrijf, zal mijn
nieuwe maan aan de hemel opkomen,
winter en zomer worden lente.
Voor mij alle vakanties.
Laat nooit een wolk
een schaduw werpen over het schitterende maanlicht
dat nooit mag worden gedimd:
van aarde tot hemel besprenkeld door een twinkeling.
Uit de eenzame
hartcel komt zijn glans uit duisternis.
Hoe knijp je deze
zelfde celdepressie samen met doordringende stralen
Ik zie mijn maan hier op aarde,
wat ga ik doen met de hele hemel
De regen van genade stroomde over me heen
vanuit dit land waar ik mijn uiterlijk fixeer.
Wat als Jona een vriend was van
velen die van God hielden
Ook Yunus buigt zijn hoofd
terwijl het wordt verlicht met Gods liefde
Yunus Emre poëzie derde dichter
Kennis is weten
Kennis is jezelf kennen.
Als je jezelf niet kent,
wat heb je dan aan deze kennis
Wat wordt bedoeld met de lezing
eerste lezing is de waarheid kennen
om te lezen omdat je het niet weet
Zeg niet: ik ben aan het lezen en ik weet het.
Zeg niet dat ik veel daden van gehoorzaamheid heb gedaan.
Als je de waarheid niet kent,
ben je tevergeefs naar de aarde gekomen
De betekenis van vier boeken
in een bepaalde letter duizend
als je de duizend niet kent
Wat een lezing!
Negenentwintig letters
worden van begin tot eind gelezen.
Zou u zeggen duizend, meester
Wat betekent het
Yunus Emrah zegt tegen je: “Leraar
, doe indien nodig duizend keer een pelgrimstocht.”
Maar als je het mij vraagt
pelgrimstocht naar het hart is de beste
Vierde gedicht
Luister naar mij, mijn lieve vrienden,
liefde is als de zon.
Een hart dat geen liefde voelt,
is slechts een steen.
Wat kan er op stenen harten groeien
Hoewel de tong zacht begint,
komen woorden uit gifrook en woede
en worden ze al snel oorlog.
Als ze verliefd is, brandt de ziel en
smelt ze als was tijdens het ontsteken.
Stenen harten zijn als een
donkere, ruwe winter, met alle warmte weg.
Mannen die de waarheid van God kennen, zijn een oceaan, de
toegewijden moeten in die zee verdrinken;
Wijze mannen ook. Ze zouden erin moeten duiken.
Om de beste sieraden tevoorschijn te halen.
We hebben ons tot de
ouderlingen gewend om de parels weer in de diepte te vinden;
Alleen een juwelier weet
wat de waarde van die parels is.
Mohammed realiseerde zich God, en
hij zag Gods waarheid in zichzelf.
De voorzienigheid is overal
, zolang er ogen te zien zijn.
Boeken worden georganiseerd door wijze mannen
Die zwarte woorden op witte pagina’s plaatsten;
De hoofdstukken van mijn Bijbel zijn allemaal
geschreven in harten die echt liefhebben.
Yunus Emre poëzie Vijfde gedicht
Ik trof naties in de graven: de
machtigen en de groten lagen daar,
onder hen met verbazingwekkende moed.
Sommigen waren oude en sommige jonge helden:
predikanten, leraren – iedereen gaat;
Hun dagen zitten nu in de greep van de nacht,
hier liggen ze met andere slaven des doods.
Het pad dat ze namen was altijd recht.
Met een pen in de hand wisten ze hoe ze moesten schrijven;
Hun tongen zongen, net als nachtegalen.
Ze begroeven wijze en dappere mensen.
Alles wat dierbaar en laag was, huilde
toen deze heroïsche leiders stierven;
Een gebroken boog in elk graf
vielen de dappere mannen als verdwaalde pijlen.
Hun paarden openden een stofwolk, de
trommelaars marcheerden er langs, luid kloppend,
hun kracht had het land en de zee trots gemaakt;
De edele meesters lagen nu in de grotten van de dood
Yunus Emre poëzie zijn zesde gedicht
We zijn het huis van waarneming binnengegaan,
we hebben het lichaam gezien.
De lucht wervelt, de aarde is meerlagig,
zeventigduizend sluiers,
we hebben het lichaam gevonden.
Nacht en dag, de planeten, de
woorden geschreven op de heilige tabletten, de
heuvel die Mozes beklom, de tempel, de
trompet van Israfil, zagen we in het lichaam.
De Thora, de Psalmen, de Bijbel, de Koran –
wat deze boeken
te zeggen hebben, we worden gevonden in het lichaam.
Iedereen zegt dat deze woorden van Jona
correct zijn. De waarheid, waar u maar wilt.
We hebben alles in het lichaam gevonden.
De gedichten van Yunus, zijn zevende gedicht
Laten we de hele tijd de naam van Allah zeggen.
Eens kijken wat mijn Heer doet.
Laten we altijd de weg afleggen.
Eens kijken wat mijn Heer doet.
Net als je het het minst verwacht, wordt
plotseling de sluier opgelicht.
De behandeling komt op tijd aan.
Eens kijken wat mijn Heer doet.
Wat heeft Yunus gedaan
wat heeft hij gedaan
Hij vond een recht pad en
greep de hand van een gids.
Eens kijken wat mijn Heer doet.
Yunus Emre poëzie achtste gedicht
Laat de doven luisteren naar de stilte.
De ziel moet het begrijpen.
Zonder te luisteren begrepen we het.
Zonder het te begrijpen hebben we het gehaald.
Op deze manier is het vermogen van de onderzoeker armoede.
We hielden van, we werden geliefden.
We waren geliefd, we werden de geliefde.
Als je elk moment omkomt,
wie heeft dan de tijd om je te vervelen
God verdeelde mensen in 72 talen en er kwamen grenzen.
Maar de arme Jona vult de aarde en de lucht, en
verbergt elke steen onder Mozes.
Yunus de Derwisj gedichten het negende gedicht
Onze wetten verschillen van andere wetten.
Onze religie is ongeëvenaard.
Onze wetten verschillen van tweeënzeventig sekten.
We laten ons leiden door verschillende tekens,
in deze wereld en in het hiernamaals.
Zonder reiniging van zichtbaar water,
zonder beweging van handen, voeten of hoofd
aanbidden we
Of het nu in de Kaaba is, in de moskee of in ritueel gebed,
iedereen draagt zijn eigen ziekte.
Welke borden geven aan wie Niemand weet het echt.
Morgen zal duidelijk worden wie de religie heeft opgegeven.
Yunus, vernieuw je ziel, onthoud als vriend,
ken deze kracht. Luister naar de oren van liefde.
Yunus poëzie het tiende gedicht
Het drankje komt van de waarheid, we
dronken het, Allah-u-Akbar.
En we zeilden over de oceaan van kracht, en moge
Allah-u-Akbar.
Voorbij die heuvels en eikenbossen,
achter die wijngaarden en tuinen, gingen
we voorbij met gezondheid en vreugde, Allah-u-Akbar.
We zijn droog geweest, maar we zijn nat.
Vleugels groeiden en werden vogels,
we trouwden met elkaar en vlogen.
Allah-u-Akbar
Naar welk land we kwamen,
in alle harten, in de hele mensheid,
plantten we de betekenissen van Tabuk, die ons leerde, en moge
Allah-u-Akbar.
Kom hier, laten we vrede sluiten,
laten we geen vreemden voor elkaar zijn.
We droegen
en trainden het paard, Allah-u-Akbar.
We werden een land dat uitgroeide tot een rivier.
We vertrokken en reisden in de zee, en
vervolgens onder water gezet, Allah-u-Akbar.
We werden bedienden aan de deur van Tabituk.
Yonis al-Faqir (de armen), de rauwe, smakeloze,
wordt eindelijk gekookt, Allah-u-Akbar.
