Inhoudsopgave
Istanbul, Antalya of Izmir: iedereen die ooit heeft geprobeerd in de Turkse metropolen uitsluitend op het openbaar vervoer of taxi’s te vertrouwen, kent de strijd. Overvolle bussen en onvoorspelbare taximeters doen al snel het verlangen naar onafhankelijkheid ontwaken. Maar kunnen buitenlanders in Turkije eigenlijk wel probleemloos een auto kopen?
Het korte antwoord is: Ja.
Het lange antwoord is echter iets gecompliceerder. Er is namelijk niet slechts één weg naar een eigen auto, maar er zijn twee totaal verschillende paden, afhankelijk van uw verblijfsstatus. In deze gids loodsen we u door de jungle van de Turkse bureaucratie van de afspraak bij de notaris tot de beruchte “6-maanden regel” voor het rijbewijs. We laten droge Wikipedia kennis achterwege en concentreren ons op wat er in de praktijk van 2025 echt toe doet.
Weg 1 vs. Weg 2: Welk kenteken heeft u nodig?
Voordat u naar modellen gaat kijken, moet u een strategische beslissing nemen. In Turkije maken we onderscheid tussen twee soorten auto aankopen voor buitenlanders:
1. De reguliere aankoop (Turks kenteken)
Dit is de standaardweg voor de meeste expats en residenten. U koopt een auto (nieuw of gebruikt) op precies dezelfde manier als een Turks staatsburger. Dit betekent:
- U betaalt de volledige prijs inclusief de in Turkije zeer hoge ÖTV (speciale verbruiksbelasting) en KDV (btw, momenteel 20%).
- Voordeel: U kunt de auto later aan iedereen verkopen of het nu een Turk of een buitenlander is. De restwaarde blijft stabiel.
- Nadeel: Auto’s zijn in Turkije door de belastingen aanzienlijk duurder dan in Nederland of België.
Bent u geïnteresseerd in actuele prijzen? Een blik op merken zoals Kia Turkije geeft u een goed gevoel voor het prijsniveau van nieuwe auto’s.
2. De belastingvrije “Blue Plate” (MA MZ kenteken)
Onder bepaalde voorwaarden kunnen buitenlanders een auto belastingvrij kopen (van een andere buitenlander) of importeren. Deze auto’s krijgen een kenteken dat begint met de letters MA tot MZ.
- Wie komt in aanmerking? Buitenlandse gepensioneerden, houders van een werkvergunning (Work Permit), diplomaten en buitenlandse studenten. Let op: Gewone toeristen of houders van een kortdurende verblijfsvergunning zonder werkrecht vallen hier vaak buiten.
- Voordeel: U bespaart de enorme ÖTV belasting.
- Nadeel: U mag de auto alleen aan andere gerechtigde buitenlanders verkopen. De markt is veel kleiner. Bovendien mag alleen de houder en diens directe familie (echtgenoot, kinderen) het voertuig besturen.
Het koopproces: Zo verloopt het bij de notaris
Anders dan in veel Europese landen verloopt in Turkije niets zonder de notaris. Er is geen sprake van een verkoop op straat met een simpele handdruk. Het proces is streng gereguleerd en tegenwoordig zeer veilig.
De vereisten
Om de koop bij de notaris vast te kunnen leggen, heeft u absoluut nodig:
- Paspoort: Een beëdigde vertaling van uw paspoort.
- Belastingnummer (Vergi Numarası): Of uw Turkse identificatienummer voor buitenlanders (YKN), dat op uw Ikamet staat.
- Geldige verblijfsvergunning (Ikamet): Hoewel de aankoop theoretisch mogelijk is met alleen een belastingnummer, is voor de latere registratie en verzekering een adres en verblijfsvergunning bijna onvermijdbaar.
Pro tip: Spreekt u geen Turks? Dan moet u volgens de wet een beëdigde tolk meebrengen naar de afspraak. Houd rekening met extra kosten hiervoor. Meer over de exacte kosten vindt u in ons artikel over de notaris in Turkije.
Het proces stap voor stap
- Voertuigkeuring (Ekspertiz): Koop nooit een tweedehands auto zonder een actueel “Ekspertiz”-rapport. Onafhankelijke keuringsstations controleren de motor, lakdikte (om ongelukken te onthullen) en mechanica. Dit is de standaard in Turkije.
- Notarisafspraak: Verkoper en koper ontmoeten elkaar bij de notaris. De notaris controleert in het systeem of de auto schuldenvrij is (geen onbetaalde belastingen of boetes).
- Betaling: Koffers met contant geld zijn verleden tijd. Tegenwoordig gebruikt men het “Veilig Betalingssysteem” (Güvenli Ödeme Sistemi) van de banken. Het geld wordt pas vrijgegeven zodra de notaris de verkoop bevestigt. U kunt hier meer over lezen in onze gids over Turkse Lira kopen.
- Overdracht: U ontvangt direct het voorlopige kentekenbewijs. De eigenlijke registratiekaart (Ruhsat) wordt per post naar u opgestuurd of kan later worden opgehaald.
Als u uw auto online wilt zoeken: de marktleider is het platform “Sahibinden”. De ervaring leert dat het loont om hier goed te vergelijken, ook al is de interface voornamelijk in het Turks.
Let op: De valkuil van het rijbewijs
Veel buitenlanders trappen in deze dure valkuil. Ja, u mag met uw buitenlandse rijbewijs in Turkije rijden maar slechts voor 6 maanden na uw binnenkomst.
Als u langer dan zes maanden in het land blijft, wordt uw buitenlandse rijbewijs ongeldig. U riskeert hoge boetes wegens rijden zonder geldig rijbewijs. U heeft dan twee opties:
- Omzetten: U laat uw rijbewijs omzetten naar een Turks rijbewijs (het buitenlandse wordt daarbij vaak ingenomen/bewaard).
- Uitreizen: U verlaat Turkije en reist opnieuw in, waardoor de termijn van 6 maanden opnieuw ingaat (Let op: dit is een grijs gebied; de veiligste methode is omzetting).
Lopende kosten: Belastingen, APK en verzekering
Het bezitten van een auto in Turkije betekent ook dat u de lopende staatsheffingen in de gaten moet houden. Deze verschillen soms aanzienlijk van het Nederlandse of Belgische systeem.
1. MTV (Motorrijtuigenbelasting)
De Motorlu Taşıtlar Vergisi (MTV) is een jaarlijkse belasting. Deze wordt niet maandelijks afgeschreven, maar moet actief in twee termijnen (januari en juli) worden betaald (online of via een bank app). De hoogte hangt af van de cilinderinhoud en de leeftijd van het voertuig.
2. TÜVTÜRK (Voertuigkeuring)
Ja, de APK heet in Turkije daadwerkelijk TÜVTÜRK en is een partner van het Duitse TÜV Süd. De regels zijn streng:
- Nieuwe auto’s: De eerste keuring is pas na 3 jaar nodig.
- Privéauto’s: Daarna elke 2 jaar.
- Bedrijfswagens: Elk jaar (Let op: veel pick ups worden als bedrijfswagen gezien!).
3. Verzekering
De Wettelijke Aansprakelijkheidsverzekering (Trafik Sigortası) is verplicht. Deze dekt echter alleen schade aan de tegenpartij. Gezien het soms chaotische verkeer in Istanbul of Ankara is een Kasko verzekering (All risk) dringend aanbevolen. Voor een compleet overzicht kunt u onze gids voor autoverzekeringen in Turkije raadplegen.
Conclusie: Is het de moeite waard?
Een eigen auto in Turkije betekent vrijheid. U kunt de adembenemende kustwegen van de Egeïsche Zee verkennen of spontaan de bergen in rijden. Als u de hoge aanschafkosten (door de belastingen) accepteert en de bureaucratische horden eenmaal hebt genomen, zijn de onderhoudskosten naar verhouding beheersbaar.
