Inhoudsopgave
Heb je je ooit afgevraagd hoe de Turken moslim werden In deze blogpost verkennen we de fascinerende geschiedenis van Turkije en zijn bekering tot de islam.
Van de eerste introductie in de 8e eeuw tot de moderne tijd, hier is een overzicht van hoe deze oude cultuur een van ’s werelds grootste religies incorporeerde.
Invoering
Welkom op onze blog over de rijke geschiedenis van hoe de Turken de islam omarmden! Dit fascinerende verhaal overspant eeuwen en heeft een grote impact gehad op de hele regio. De wortels van de islam in het hedendaagse Turkije dateren uit het einde van de 9e eeuw, toen de staat onder de heerschappij van de Kharansiden stond en de islam omarmde als zijn officiële religie.
Het verhaal van moslims en Turken gaat echter nog verder terug. Eeuwenlang dreven Arabische en Turkse handelaren handel langs de Zijderoute en wisselden ideeën en gewoonten uit, inclusief hun respectieve religieuze overtuigingen. Zelfs vóór de komst van de islam hadden veel Turkse stammen hun eigen unieke religieuze praktijken die ze volgden.
Kenden moslims en Turken elkaar vóór de islam
Voordat de islam kwam, kenden Turken en moslims elkaar al lang en gingen ze met elkaar om. Veel Turken dienden in de legers van het Abbasidenrijk, en vanwege de Zijderoute ruilden Arabieren en Turken goederen en spraken ze met elkaar over hun leven en culturen. Ondanks hun culturele en regionale verschillen konden ze in der minne naast elkaar bestaan.
De eerste moslimbekeerling in Midden-Azië
Khan Satuk Bughra Khan van de Kara-Khanids wordt erkend als de pionier van de moslimbekeerling in Centraal-Azië, wat een belangrijke mijlpaal markeert in de verspreiding van de islam onder het Turkse volk en de weg vrijmaakt voor de toekomstige uitbreiding van het Seltsjoekse rijk.
Hoewel de exacte details rond de bekering van Khan Bughra onduidelijk blijven, wordt algemeen aangenomen dat dit het resultaat was van zijn blootstelling aan de islamitische cultuur .
Invloedrijke factoren bij de bekering van Turken
De geleidelijke bekering van de Turken van de Goktanri (Göktürks) tot de islam was een complex proces dat gedurende meerdere eeuwen plaatsvond en werd beïnvloed door een verscheidenheid aan factoren. Hier zijn enkele van de belangrijkste factoren die een cruciale rol hebben gespeeld bij de acceptatie van de islam door het Turkse volk:
- Handel: De zijderoute, een belangrijk handelsnetwerk dat Centraal-Azië met het Midden-Oosten verbond, speelde een cruciale rol in de verspreiding van de islam onder de Turkse volkeren, waaronder de Goktanri. Arabische en Perzische kooplieden, die de Zijderoute doorkruisten, introduceerden de islam, en terwijl ze met het Turkse volk omgingen, begonnen ze het geloof te propageren.
- Politieke factoren: Veel Turkse gemeenschappen, waaronder de Goktanri, werden geregeerd door islamitische dynastieën zoals de Abbasiden en de Samaniden. Deze dynastieën promootten actief de islam bij het Turkse volk en hun invloed was van vitaal belang voor de verspreiding van de religie.
- Culturele factoren: het Tengrisme werd beïnvloed door de cultuur van de naburige volkeren, vooral de Perzen en de Arabieren, die de islam al hadden omarmd. De Goktanri namen verschillende elementen van de Perzische en Arabische cultuur over, zoals hun taal- en schrijfsysteem, en op hun beurt werden ze blootgesteld aan de islam.
- Spirituele factoren: Het is cruciaal op te merken dat de bekering van het Turkse volk tot de islam niet alleen te danken was aan externe factoren. Veel mensen onder de Goktanri voelden zich aangetrokken tot de islam vanwege zijn spirituele aantrekkingskracht.
De uitbreiding van het Seltsjoekse rijk
Het Seltsjoekse rijk maakte in de 11e eeuw een enorme expansie door. De Oghuz-Turken, geleid door Toghrul Bey, namen Perzië en Bagdad over en maakten hun eigen koninkrijk. Deze uitbreiding ging door tot 1092, toen de Seltsjoeken verschillende kleinere moslimkoninkrijken hadden overgenomen en helemaal van Jemen in het zuiden tot Afghanistan in het oosten regeerden.
Deze groei werd mogelijk gemaakt door een nieuw militair korps dat de Seltsjoeken in staat stelde hun controle uit te breiden naar een veel groter gebied. Gedurende deze tijd hebben de Seltsjoeken ook een sterke stempel op de islam gedrukt door de islamitische wet over Centraal-Azië en het Midden-Oosten te verspreiden.
De Turken eerste ontmoeting met de islam
Je hebt misschien al gehoord over hoe de Turken moslim werden en de invloedrijke factoren die tot hun bekering leidden. Maar laten we, voordat we op die details ingaan, eens kijken naar de eerste keer dat Turken in aanraking kwamen met de islam. Het begon allemaal toen het Seltsjoekse rijk zich uitbreidde naar Rum (Rome – Klein-Azië) en hun islamitische geloof met zich meebracht.
Dit was toen prins Tarkhan Nizak, de heerser van Sogdiana, de eerste Turkse prins werd die zich bekeerde tot de islam. De Turken werden vervolgens blootgesteld aan de islamitische cultuur, die zich langzaam onder hen verspreidde. Dit werd nog meer geholpen door de Slag om Talas, die plaatsvond in 751 na Christus en de islam tot de meest populaire religie in Midden-Azië maakte. Voordien beoefenden veel Turkse stammen een vorm van Tengrisim, maar uiteindelijk omarmden ze de islam in zijn geheel.
Turkse stammen en hun religies voorafgaand aan de islam
Tengrisme
Het geloof in het Tengrisme, een van de monotheïstische overtuigingen, is het belangrijkste en meest geloofde geloof van de Turken. In de overtuigingen van het Tengrisme werd hij gezien als de “Goktanri”, de schepper en eigenaar van het hele universum en alle mensen. Het is het Tengrisme dat mensen leven geeft en hun leven neemt als de tijd daar is.
Vertegenwoordigers van deze religie werden Kam en Baksi genoemd. Kams en Baksi, die geestelijken waren, werkten aan het begeleiden van mensen bij de verspreiding van religie. Staten waar het geloof in het Tengrisme wordt gezien: Aziatische Hun-staat, Europese Hun-staat, Köktürk-staat, Kutuk-staat, Avaren, Oeigoeren.
In het Tengrism-geloof werd geloofd in leven na de dood. Men geloofde dat na de dood de slechten naar Tamu (hel) zouden gaan en de goeden naar Uçmağ (hemel). Toen mensen geloofden in een leven na de dood, werden ze begraven in graven met hun paarden en persoonlijke bezittingen.
Vóór de islam begroeven Turken hun doden in graven genaamd Koergan en plantten balbals op hun hoofden. Begrafenisceremonies genaamd “Yuğ” werden gehouden voor de overleden mensen en begrafenismaaltijden genaamd “Yuğ food ” werden gegeten.
In pre-islamitische Turken plaatsten mensen kleine mensvormige beelden op hun graf. Deze beelden die ze plaatsten waren gelijk aan het aantal vijanden dat de overledene tijdens zijn leven heeft gedood. Als hij tijdens zijn leven 100 vijanden had gedood, zouden ze 100 kleine standbeelden in menselijke vorm boven zijn graf plaatsen. Deze kleine beeldjes werden “Balbal” genoemd. De Turken geloofden dat deze honing hen in de hemel zou dienen.
Deze sculpturen kunnen zowel van steen als van bomen zijn gemaakt.
Er was ook een traditie van offeren in het Tengrism-geloof.
Het eerste woord dat werd ontcijferd in de Orkhon-inscripties die bewaard zijn gebleven van de Kokturks was “Tengri”.
Hoewel de geestelijkheid (Kam, Baksı) geen invloed had op het staatsbestuur in de eerste Turkse staten, had hun “religieuze begrip” wel invloed op het staatsbestuur omdat men geloofde dat de autoriteit om het land te regeren aan de Kagans was gegeven door het Göktanri-geloof (Kut).
Het feit dat de religie van het Tengrisme invloed heeft op de keuze van de heerser, toont ook aan dat de religieuze overtuigingen van de Turken invloed hebben op het staatsbestuur.
In de Tengrism-religie werd de oostkant als heilig beschouwd omdat de zon vanuit het oosten opkwam.
Overeenkomsten tussen de islam en het Tengrisme
| Tengrisme | Islam |
|---|---|
| Monotheïsme | Geloof in één God (Allah) |
| Verbod op afgodenaanbidding | Verbod op afgodenaanbidding |
| Vasten tijdens de maand december | Vasten tijdens de maand Ramadan |
| Naleving van gebedsrituelen | Naleving van gebedsrituelen |
| Bedevaart naar heilige plaatsen | Bedevaart naar Mekka |
| Concept van liefdadigheid en geven aan de behoeftigen | Nadruk op liefdadigheid en geven aan de armen en behoeftigen |
| Dieetbeperkingen voor bepaalde voedingsmiddelen | Verbod op de consumptie van varkensvlees en alcohol |
Verschillen tussen de islam en het Tengrisme
| Goktanri-religie | Islam |
|---|---|
| Geen heilige geschriften | Heilige Schrift (Koran) en Hadith |
| Geen profeetschap of profetische traditie | Nadruk op profeetschap en profetische traditie, inclusief Mohammed als de laatste profeet |
| Geen gevestigde religieuze wet of rechtssysteem | Nadruk op de sharia-wetgeving en het rechtssysteem |
| Geen verplichte bedevaart | Verplichte bedevaart naar Mekka (hadj) voor degenen die fysiek en financieel in staat zijn |
Cultus van voorouders (animisme)
In de cultus van voorouders geloofden ze dat de geesten van hun overleden voorouders hen beschermden tegen het kwaad. Boeddha laat zien dat er geloof is in het hiernamaals in de cultus van de voorouders, evenals in de religie van het Tengrisme. In het geloof van de “cultus van voorouders” werden overleden voorouders en bezittingen van overleden voorouders als heilig beschouwd. Cult betekent voorouderlijke items. Het werd geofferd voor de voorouders die stierven in de cultus van voorouders.
Totemisme (dood, aardewater)
Het is het oudste geloof dat bij Turken wordt gezien. Bepaalde planten en dieren (wolf, adelaar…) worden als heilig beschouwd en aanbeden in het geloof van het totemisme.
In het totemisme werden heilige wezens en dieren “Ongun” genoemd.
De mythe van de afstamming van de wolf wijst op het bestaan van het geloof in het totemisme. De wolf is het belangrijkste dier dat door de Turken als heilig wordt beschouwd.
Sjamanisme
Vertegenwoordigers van het sjamanistische geloof zijn sjamanen, kams en bakshi’s. Sjamanen, kams en baksi voerden magie (magie) uit, communiceerden met de djinn en voorspelden de toekomst. Volgens de overtuiging van het sjamanisme zijn er slechte en goede geesten, mensen zijn in strijd met deze geesten. In het sjamanisme proberen geestelijken de problemen van mensen te genezen met magie en magie.
Cultus van de natuur (geloof in de krachten van de natuur, naturisme)
In het natuurcultusgeloof werden sommige levenloze objecten als heilig beschouwd. Men geloofde ook dat deze heilige wezens magische krachten hadden. Deze heilige wezens; Maan, zon, lucht, rivier, berg, vallei, heuvel, rots, bos, boom, bliksem…
Deze wezens werden “Iduk” genoemd en de magische krachten van deze wezens werden “aardwater” genoemd.
De slag om Talas en de verspreiding van de islam
De Slag bij Talas in 751 was een belangrijk keerpunt in de verspreiding van de islam onder de Turken. Tijdens de strijd kozen Turkse troepen de kant van de moslims en werden de Chinese troepen verslagen. Deze overwinning zou een belangrijke mijlpaal zijn voor de islamitische cultuur en het geloof, aangezien het de kracht van de islam zou demonstreren en meer Turken zou aanmoedigen om het te omarmen. Blootstelling aan de islamitische cultuur en getuige zijn van de macht van moslimkrachten was een sleutelfactor in de bekering van Turken tot de islam.
Aangenomen wordt dat deze strijd de islam hielp om zich verder naar het oosten te verspreiden, helemaal tot aan Mongolië, omdat het ervoor zorgde dat Turkse stammen zich tot de islam wilden bekeren. De Slag om Talas markeert dus een belangrijk moment in de islamitische geschiedenis, omdat het niet alleen zijn macht demonstreerde, maar ook hielp zijn invloed uit te breiden naar andere delen van Centraal-Azië.
