Historia kawy po turecku
Spis treści
Kawa po turecku stała się ważną częścią tureckiej kultury i folkloru od ponad 500 lat.
Kawa po turecku rozprzestrzeniła się na cały świat w wyniku podróży kupców ze Stambułu do Europy. Można zatem powiedzieć, że Stambuł był punktem wyjścia dla świata, aby spotkać się z kawą.
Jak kawa stała się powszechna w Imperium Osmańskim?
Kawa powstała w Imperium Osmańskim w latach czterdziestych XVI wieku. Historia uczy, że kawę wprowadził osmański władca Jemenu Özdemir Pasza, który rozpoznał wyjątkowe właściwości kawy.
Özdemir Pasza podarował kawę Sulejmanowi Wspaniałemu. Sułtanowi Süleymanowi spodobał się także sposób przyrządzania i smak tej kawy przygotowywanej przez obsługę Pałacu Topkapı. Odtąd nadal pił tę kawę.
Kawa rozpowszechniła się w społeczeństwie osmańskim za panowania sułtana Sulejmana, co stanowi punkt zwrotny w historii kawy po turecku.
Pracownicy pałacu osmańskiego brali ziarna kawy i gotowali je w specjalnym dzbanku. Ten nowy napój zaimponował Sulejmanowi Wspaniałemu i jego żonie Hürrem Sultan.
W 1544 roku dwóch syryjskich Arabów otworzyło pierwszą kawiarnię w Stambule. W tym czasie szejk Bostanzadeh Mehmed Efendi wydał fatwę stwierdzającą, że kawa nie jest zakazana, ale raczej użytecznym i atrakcyjnym napojem.
Kawa rozprzestrzeniła się z Pałacu wśród szlachty w kraju i stała się nieodzowną częścią kultury tureckiej. Sufi często pili kawę, aby nie spać do późna, modlić się i wzmacniać umysły, dlatego wśród ludzi rozpowszechnił się zwyczaj picia kawy.
Kawa po turecku została przygotowana przez profesjonalnego pracownika „Coffee Master”. Mistrz był obecny w większości pałaców osmańskich, aby przygotować kawę dla szlachty i zamożnych obywateli osmańskich.
Po krótkim czasie w kraju wzrosła liczba profesjonalnych kawowych mistrzów i wielu z nich otworzyło własne kawiarnie. Kawiarnie stały się ważną częścią społeczeństwa osmańskiego i historii kawy po turecku.
Oprócz stolicy Stambułu liczba kawiarni wzrosła w miarę rozprzestrzeniania się na Konyę, Gaziantep, Mardin i Anatolię oraz na Sułtana III. Za panowania Murada ich liczba osiągnęła 600.
Dlaczego w Imperium Osmańskim zakazano kawiarni?
„Zdobywca Bagdadu” Sułtan IV. Murad wydał edykt nakazujący zamknięcie kawiarni. Głównym powodem tej decyzji sułtana było to, że kawiarnie zamieniły się w miejsca, w których istniało wiele ugrupowań antypaństwowych, które podsycały nieposłuszeństwo i konflikty.
W jaki sposób kawa po turecku została przetransportowana do Europy?
Weneccy kupcy, którzy przybyli do Stambułu w 1615 roku, przywieźli do swojego kraju ten ukochany napój, a Europejczycy po raz pierwszy w swojej historii zetknęli się z kawą po turecku.
Pierwsza włoska kawiarnia została otwarta w 1645 r., po czym kawa rozprzestrzeniła się na cały kontynent europejski, docierając do Paryża w 1643 r. i Londynu w 1651 r.
Złoty wiek kawy w Imperium Osmańskim
Sułtan Abdülaziz i Sułtan II. Kawiarnie i kultura picia kawy rozprzestrzeniły się znacznie po całym kraju. Okres Abdulhamidów uważany jest za złoty wiek kawy w Imperium Osmańskim.
Kawa rozprzestrzeniła się poza granicami Imperium Osmańskiego, a w Europie termin „kawa po turecku” stał się znany jako słynny gorący napój, który Turcy potrafili robić dobrze.
Kawa w społeczeństwie osmańskim
Picie kawy to jedna z najważniejszych tradycji społecznych, która rozpowszechniła się w Imperium Osmańskim i tureckim folklorze. Kobiety często zbierały się razem, aby napić się razem kawy i zjeść słodycze, zwłaszcza tureckie przysmaki.
Mężczyźni spotykali się także w kawiarniach, aby rozmawiać o polityce i grać w backgammona. Na początku XVI wieku w tych kawiarniach pojawiła się także nowa forma satyry, krytyki politycznej i społecznej, zwana Teatrem Cieni folkloru tureckiego, znanym jako teatr lalek z postaciami Karagöza i Hacivata. Kawiarnie osmańskie stały się środowiskami towarzyskimi oferującymi spotkania i rozmowy.
Handel kawą w Imperium Osmańskim i Turcji
W XVI wieku Stambuł stał się tętniącym życiem ośrodkiem handlu kawą, a także największym wówczas targiem kawowym na świecie, gościł bowiem wszelkiego rodzaju kawy z różnych krajów świata. W rezultacie Europejczycy również przyjechali do Stambułu, aby przywieźć kawę do swoich krajów.
Handel kawą między Imperium Osmańskim a Brazylią rozpoczął się w 1727 r., kiedy Cesarstwo oprócz ziaren kawy z Jemenu importowało ziarna kawy z Brazylii.
Badania nad uprawą kawy w Turcji prowadzono w wielu miejscach, szczególnie w Anatolii. Nestlé Nescafé rozpoczęła program uprawy kawy w Turcji w latach 80. XX wieku, a od 2004 r., wraz z uruchomieniem programu w Mersin i Antalyi, kawę uprawia się na obszarze odpowiadającym zaledwie 16 hektarom w Turcji.